می‌خروشد دریا

هیچکس نیست به ساحل پیدا !

لکه ‌ای نیست به دریا تاریک

که شود قایق

اگر آید نزدیک.مانده بر ساحل

قایقی ریخته شب بر سر او،

پیکرش را ز رهی ناروشن

برده در تلخی ادراک فرو.

هیچکس نیست که آید از راه

و به آب افکندش.

و در این وقت که هر کوهه ی آب

حرف با گوش نهان می‌ زندش،

موجی آشفته فرا می‌رسد از راه که گوید با ما

قصه ی یک شب طوفانی را.رفته بود آن شب ماهی گیر

تا بگیرد از آب

آنچه پیوندی داشت .

با خیالی در خواب.صبح آن شب ،

که به دریا موجی

تن نمی کوفت به موجی دیگر،

چشم ماهی گیران دید

قایقی را به ره آب که داشت

بر لب از حادثه ی تلخ شب پیش خبر.

پس کشاندند سوی ساحل خواب آلودش

به همان جای که هست

در همین لحظه ی غمناک بجا

و به نزدیکی او

می‌خروشد دریا

وز ره دور فرا می‌ رسد آن موج که می‌گوید باز

از شبی طوفانی

داستانی نه دراز.

نظرات شما عزیزان:

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه: